نگار نادری پور رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران معتقد است وقفه هایی که میان برپایی دوسالانه ها رخ می دهد آنها را به یک رویداد نمایشگاهی تبدیل می کند و هویت آنها را می گیرد.
نگار نادری پور رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران درباره نظر هیات مدیره انجمن مبنی بر لزوم برگزاری دوسالانه های مجسمه سازی به صورت تخصصی به خبرنگار مهر گفت: همانطور که می دانید با وجود اینکه برگزاری بی ینال از مطالبات و خواسته های اصلی اعضای انجمن محسوب می شود، از برگزاری آخرین بی ینال ۶ سال می گذرد. البته تلاش های زیادی هم در خصوص برپایی این بی ینال صورت گرفته بود که متاسفانه به دلایل عدیده ای به نتیجه نرسید. برای همین وقتی هیات مدیره جدید شکل گرفت در همان جلسه معارفه با آقای ملانوروزی، بحث ضرورت برگزاری و آمادگی خود را برای شکل گیری بی ینال هفتم مطرح کردیم.
وی ادامه داد: در همان جلسه بحث های مربوط به برگزاری دوسالانه در موزه هنرهای معاصر تهران و اینکه می خواهیم در سیاست گذاری و امور اجرایی استقلال داشته باشیم مطرح شد و خوشبختانه مورد موافقت قرار گرفت. بلافاصله شورای سیاست گذاری را تشکیل دادیم و بی ینال هفتم آغاز به کار کرد. با زحمات و تلاش های دست اندر کاران بی ینال در یکسال گذشته، امیدواریم این دوسالانه به نتایج چشمگیری دست پیدا کند و باید اذعان کنم از روند آن تا به امروز راضی هستیم.
این هنرمند مجسمه ساز در ادامه با بیان اینکه با وجود رضایت از برگزاری این دوسالانه اما تعویق ۶ ساله این بی ینال عملا ماهیت آن را تغییر داده است، اظهار کرد: وقتی شش سال بین برگزاری دوسالانه وقفه می افتد ماهیت آن بی ینال تغییر می کند و انتظاری که عملا از آن می رود متناسب با شرایطی که به آن تحمیل شده است، نخواهد بود. در این حالت، ارتباط منطقی و تاثیرگذار بی ینال ها با یکدیگر عملا از بین رفته است چرا که بسیار ضرورت دارد بی ینال ها اهداف دراز مدت تری را دنبال کرده و گام به گام به سمت آن افق پیش روند ولی وقتی دوسالانه تقویم منظم نداشته باشد این خطر وجود دارد که به رویدادی معمولی مانند سایر نمایشگاه هایی که در طول سال برگزار می شود نزدیک شود.
وقتی بی ینال ها در ادامه هم قرار بگیرند می توانند تقویت کننده یکدیگر باشند. اگر از هم اکنون و در شروع بی ینال هفتم دبیرخانه دائمی برای دوسالانه نداشته باشیم و تاریخ دقیق برای دور بعدی از همین امروز مشخص نشود، عملا آنچه در این دوره رخ می دهد بی ینال نیست و تاثیرگذاری لازم در حوزه تجسمی را نخواهد داشت
نادری پور معتقد است بی ینال ها باید یکدیگر را تقویت کنند و با سایر رویدادهای جهان ارتباط داشته باشند. وی در این باره گفت: وقتی بی ینال ها در ادامه هم قرار بگیرند می توانند تقویت کننده یکدیگر باشند. اگر از هم اکنون و در شروع بی ینال هفتم دبیرخانه دائمی برای دوسالانه نداشته باشیم و تاریخ دقیق برای دور بعدی از همین امروز مشخص نشود، عملا آنچه در این دوره رخ می دهد بی ینال نیست و تاثیرگذاری لازم در حوزه تجسمی را نخواهد داشت. بی ینال ها در صورت استمرار می توانند به بقیه بی ینال های دنیا متصل باشند و اگر مرتب و سر وقت خود برگزار شوند، دعوت از برگزیدگان بی ینالهای داخلی برای شرکت در دوسالانه های خارجی مثلا بی ینال ونیز، انتخابی شفاف و منطقی خواهد داشت.
رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران در ادامه با اشاره به نامه مدیرکل دفتر امور هنرهای تجسمی به انجمن ها درباره نظرخواهی مربوط به زوج و فرد شدن برگزاری دوسالانه ها بیان کرد: این نامه به خودی خود اتفاق خوبی است اما به چیزی بیش از چنین نظرخواهی نیاز داریم. ممکن است انجمنی نظرش بر این باشد که رشته تخصصی آنها دیگر در حوزه دوسالانه های تخصصی جایگاهی ندارد و مثلا بخواهند دوسالانه هنر برگزار کنند. ارشاد باید این انعطاف را داشته باشد که با رشته های مختلف به فراخور حال و خواسته شان کنار بیایند.
وی درباره مشکلاتی که به دنبال تغییرات در هیات مدیره های انجمن ها و مدیریت مرکز هنرهای تجسمی در برگزاری دوسالانه ها ایجاد می شود نیز گفت: فکر می کنم ایجاد یک دبیرخانه دائمی جلوی تاثیر بسیاری از تغییرات در روند برگزاری دوسالانه را می گیرد. ما جشنواره های زیادی داریم که با موج تغییرات، دچار توقف نمی شوند ضمن اینکه درباره تغییرات در انجمن ها باید بگویم اگر اعضایی که ما را انتخاب می کنند در پیگیری خواسته های خود جدی باشند آنوقت اولویت های هیات مدیره بر اساس مطالبات اعضایش خواهد بود و آن را پیگیری می کند.
نادری پور از تغییرات در اساسنامه انجمن خبر داد و گفت: ما در حال تنظیم سند چشم انداز جامعی هستیم که مشخص می کند انجمن چه اهدافی را می خواهد دنبال کند. تا وقتی که برگزاری دوسالانه بخشی از این خط سیر باشد آنوقت ممکن است هیات مدیره ای سیاستگذاری خاصی را در برگزاری دنبال کند اما روند بی ینال متوقف نخواهد شد. در واقع اساس رویداد برقرار است و تغییر رویه ها اتفاق می افتد تا در نهایت به ارزیابی برسیم که مثلا در سیاست گذاری بی ینال به سمت هنر تجربه گراتر برویم یا هنر عمومی تر. در بحث مدیریت های وزارت ارشاد هم باید به تفاهم نامه های جدی برسیم که با تغییر مدیران پا برجا باشد. مانند سایر قوانبن و آیین نامه ها که صحت، قدرت و لازم الاجرا بودن آنها با تغییرات مدیران به خطر نمی افتد.
وی در پایان درباره کیفیت آثار دوسالانه هفتم که ۱۴ شهریورماه در معرض دید عموم مردم قرار می گرد نیز گفت: باید همان ۱۴ شهریورماه درباره کارها نظر بدهیم چرا که برای درک آثار لازم است آنها را در ابعاد واقعی و در فضایی که برای آن طراحی و ساخته شده اند ببینیم و تا به حال تنها تصاویر و طرح های پیشنهادی را دیده ایم و هنوز با خود آثار مواجه نشده ایم. فکر می کنم بی ینال هفتم رویداد تاثیر گذاری باشد ولی قطعا بعد از دیدن کارها بیشتر می توان درباره اش نظر داد. خوشبختانه و به همت دست اندرکاران بی ینال هفتم ، کتاب بی ینال های پنجم و ششم نیز چاپ می شود و امکان مقایسه و بررسی بی ینالهای مجسمه سازی اخیر را بیشتر میسر خواهد ساخت. زیرا یک بی ینال مانند تمامی رویدادها از زمینه و منشا خود جدا نیست و تنها در صورت بررسی و در نظر گرفتن خاستگاه و عوامل تاثیرگذار خارجی مانند شرایط اجتماعی و اقتصادی و یا جریانات هنری در روند دوسالانه های مجسمه سازی به دیدگاه روشن تری که راهنمای ادامه مسیر است، دست پیدا خواهیم کرد.