ایده های بزرگ در حجم های کوچک
بدون تردید شروع یک حرکت مسئله ای خاص و مهم است ولی استمرارو ادامه مطلوب آن مهمتر و تاثیرگذارترمی باشد.
در این خصوص نمایشگاه مجسمه های کوچک که شاهد برگزاری سومین دوره آن می باشیم، مصداقی است از این مدعا.آنچه که اهمیت این موضوع را مضاعف می کند، اصل اتکا به خود و رویکرد کاملا خود جوش و مستقل در جریان هنری فوق است.
نمایشگاه سالانه مجسمه های کوچک که در آخرین ماه هر سال و در خانه هنرمندان برگزار می شود، جایگاه ویژه خود را در ژانر و گونه ای از مجسمه سازی کشوربدست آورده است.
نوعی از مجسمه که علاوه بر ایده و ذخیره های معنایی، ارزش آن به مقیاس و اندازه کوچک است.
نوعی از مجسمه که علاوه بر ایده و ذخیره های معنایی، ارزش آن به مقیاس و اندازه کوچک است.
مجسمه هایی که قابلیت بالاو توانایی ورود به فضای زندگی شخصی مخاطب را دارند و می توانند واحدی ارزشمند از تجربه بصری و زیبا شناسانه محسوب گردند.
به نوعی همنشینی و همجواری با اشیاء زندگی خصوصی و فردی، فضای گفتمان فعال و پویا را به وجود می آورد.به عبارتی مجسمه بخش تفکیک ناپذیر و جداناشدنی از فضای شخصی و خاطرات را تعریف می نماید.
و همانطور که ساخت برنزهای ظریف در تعمیدگاه کلیسای سن جووانی توسط" لورنزوگیبرتی " دوره جدید رنسانس را اعلام نمود و سرامیکهای ظریف و استادانه " لوکادلاروبیا " کامل کننده شعر شاهکارهای برونلکسی بزرگ می باشد وجوهره نبوغ هنری " آندره آدل وروکیو " در مجسمه زیبای " پسربچه و ماهی" که برروی آب نمایی در محوطه کاخ وکیو قراردارد، نهفته می باشد و پرتره و فیگورهای برنزی کوچک از" آلبرتو جاکومتی" تمامی ذخیره خلاقیت وی را در خود پنهان نموده است. و برای جهان ایرانی گویاتر و محسوس تر، مفرغهای با شکوه لرستان است که با پشتوانه دنیای تخیلی و اسطوره ای، ارزشهای ویژه فرهنگی را در واحدی کوچک بیان کرده است...
حجم های کوچک با ایده های بزرگ رضا قره باغی
برگزارکننده:کمیته نمایشگاهی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران
داوری و انتخاب آثار: بیژن نعمتی شریف- رضا قره باغی- کیوان پورنصری نژاد
محل برگزاری:نگارخانه ممیز خانه هنرمندان ایران (زمستان 1386)
