انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران برگزار می‌کند:
دو باغ
کویر، زمین گرم جهان مشترک ماست که راه از میان خشکی آن عبور می کند و سرزمینی را به سرزمین دیگر پیوند می‌دهد. راهی که گویی در پیچ و خم رویدادها و روایت‌ها مسیر خود را باز می‌کند و گذشته را به حال و آینده گره می‌زند. سرزمینی در هم تنیده درتاریخ که گاه چشم‌اندازی از حیات باغی همچون «باغ ماهان» به اندام مینیاتوری خیال‌انگیز می‌سازد که لابلای درختانش سرشار از زيست زنان و مردانی است که در خشکی محیط خود، زندگی را در آغوش کشیده‌اند و گاه، قهر با حیات و سرزندگی را در هیبت «باغی سنگی» پدیدار می‌کند. باغی که حاصل دست مردی است که دیگر نمی‌خواهد و نمی‌تواند با زندگی به مفهوم متعارف آن گفتگو کند. او سکوت می‌کند و باغی بی‌مرگ با میوه‌هایی از جنس زمین می‌سازد که تا ابد پایدار بماند و هیچ سلطه‌ای نتواند آن را نابارور سازد. راه اما درحفره‌های گرم زمین ادامه می‌یابد و درمیان آشتی و قهر مسیر خود را به درون‌مایه‌ی گفتگو با سرزمین و تاریخ امروز باز می‌کند.
رویداد «دو باغ» برآن است تا بر محور ارتباط میان فضای باغ سنگی و باغ شاهزاده ماهان، با عبور از معنای واضح باغ، ارتباط زیرلایه‌های متکثر مفهومی میان آن دو را دستمایه‌ای برای پرسشگری قرار دهد تا هنرمند بر بستر مفاهیمی از جمله هستی و نیستی، رویش و زوال، آشتی و قهر، زیست و زندگی، سلطه و خشونت و مفاهیم متکثر دیگر عناصر حیات را تعریفی دوباره ببخشد و به گونه‌ای خلق اثر کند كه گويي نه باغ همان باغ است و نه عناصر حیات همان.
اهداف:
این رویداد تجربه محور، طی فرآیندی بینارشته‌ای شکل‌گیری ایده هنری و چگونگی خوانش هنرمند معاصر از موضوع دوباغ را هدف قرار داده است.
این فرایند شامل سفر به منطقه، مشاهدات دیداری، پژوهش‌های بینارشته‌ای و تعامل میان هنرمندان و کارشناسان حوزه‌های دیگر از جمله جامعه‌شناسی و بوم‌شناسی است. در ادامه مستنداتی تهیه می‌گردد که به صورت فراگیر در اختیار هنرمندان قرار خواهد گرفت.
نحوه اجرای رویداد:
در گام نخست هنرمندان با استفاده از دریافت‌های تجربی و مطالعاتی به طور انفرادی یا گروهی آثار و پروژه‌های خود را در قالب ایده و طرح ارائه می‌نمایند سپس این پروژه‌ها پس از انتخاب در قالب نمایشگاه و چاپ کتاب در تهران ارائه خواهند شد و همزمان همایشی بر محوریت موضوع و آثار برگزار می‌گردد.
در گام بعدی این آثار در استان کرمان به نمایش در خواهند آمد و بنا به ضرورت اجرا در بیان ایده، در موزه هنرهای معاصر صنعتی کرمان و یا متناسب با پیشنهاد هنرمند خارج از فضای نمایشگاه ارائه و اجرا خواهد شد. مکان‌ها و محل‌های ارائه و نمایش این رویداد متعاقبا اعلام می‌گردد. همزمان جلسات نمایش مستندات پروژه‌های اجرایی و جلسات هم‌اندیشی و همایشی در کرمان برگزار می‌گردد.
ارکان رویداد:
شورای سیاستگذاری: صفا سبطی، محمود محرومی، معصومه میرحسینی، مریم خدایی پارچین، شهریار رضایی، میلاد نبی‌زاده، محمد مهدی صنعتی
شورای انتخاب آثار: حمید سوری، علیرضا تغابنی، ندا رضوی‌پور، ژینوس تقی‌زاده، محمود محرومی
دبیر اجرایی: شهریار رضایی
نحوه حضور در این رویداد:
- شرکت در این رویداد برای عموم هنرمندان آزاد است.
- استفاده از انواع کارماده‌‌ها، رسانه‌ها و شیوه‌های بیانی معاصر مجاز است.
- لازم است جهت ثبت‌نام و ارائه آثار، هنرمندان مستندات طرح‌های پیشنهادی خود را همراه با بیانیه اثر و توضیحات اجرایی به آدرس www.ais.ir/2bagh ارسال نمایند.
- آثار نوشتاری به صورت pdf یا word و تصاویر ارسالی با فرمت jpg و به صورت RGB تا حداکثر 1.2 مگابایت باشد.
گاه شمار رویداد:
ارائه آثار و طرح‌ها: از ۹ تا ۱۴ مرداد ۱۳۹۸
اعلام اسامی: ۱ شهریور ۱۳۹۸
تحویل آثار: ۱ تا ۳ آبان ۱۳۹۸
برگزاری مرحله اول رویداد (تهران):۱۰ تا ۳۰ آبان ۱۳۹۸
برگزاری مرحله دوم رویداد (کرمان): ۲۹ آذر تا ۳۰ دی ۱۳۹۸
دبیرخانه و آدرس: تهران، میدان هفت تیر، خیابان خردمند جنوبی، کوچه نوشهر، پلاک ۱۵، تلفن: ۸۸۸۲۱۸۲۹
Email: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
Instagram: 2bagh_event
- باغ شاهزاده ماهان یا باغ شازده یکی از باغ‌های تاریخی ایران به شمار می‌رود. این باغ در حدود ۲ کیلومتری شهر ماهان و در نزدیکی شهر کرمان قرار دارد و مربوط به پایان دوره قاجاریه است. این اثر در تاریخ ۱۴ آبان ۱۳۵۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است و در سال ۲۰۱۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسید.
- باغ سنگی در دهستان بلورد روستای میاندوآب و ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد. این باغ متعلق به درویش‌خان اسفندیارپور بوده‌است. درویش خان مردی بود کر و لال که با خانواده‌اش از طریق دامداري و كشاورزي زندگی می‌کرد. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به‌خاطر از دست دادن املاکش، دست از باغ‌داری برداشت تا اینکه همه درختان زمین باقی مانده او (پس از تقسیم اراضی) خشک شدند. او دست به ساخت باغی با تنه‌های خشک درخت زد و به همه شاخه‌ها سنگ آویزان کرده و از آنها چون میوه حقیقی مراقبت می‌کرد.
