جشن بیستمین سالگرد تأسیس انجمن مجسمه‌سازان ایران در یک دورهمی کاملا دوستانه برگزار شد.
جشن ۲۰ سالگی انجمن مجسمه‌سازان، دوشنبه، ششم اسفندماه با حضور اعضای این انجمن برگزار شد.
صفا سبطی، دبیر انجمن مجسمه‌سازان ایران به خبرنگار ایسنا می‌گوید که هدف از برگزاری این جشن دور هم جمع کردن مجسمه‌سازان و گپ و گفت آنها با یکدیگر است.
او ادامه می‌دهد: قصد نداشتیم طبق معمول با یک حالت رسمی جشن را برگزار کنیم و این جشن صرفا دارای بعد خبری نیست.
همان طور که سبطی عنوان کرد، این جشن در حالی برگزار شد که اغلب لحظات به گفت‌وگوی هنرمندان مجسمه‌ساز با یکدیگر گذشت.
همچنین عکس‌هایی از اعضای انجمن مجسمه‌سازان از جمله ایرج کریمخان زند، رضا امیریار احمدی، شاپور میرزایی، محمدعلی مددی، بیژن نعمتی شریف، حمیدالله رضایی، یونس فیاض ثانوی، علی اکبر صنعتی، علی قهاری و ... که در حال حاضر در قید حیات نیستند، به رسم یادبود به نمایش گذاشته شده بود.
در پایان این دورهمی دوستانه، کامبیز صبری، مجسمه‌ساز درباره اهمیت تشکیل یک انجمن برای اعضای گروه، گفت: تمام جمع ها و گروه ها در دنیا الگویی شبیه به خانواده دارند. جمعیت های هنری نیز شبیه به الگوی خانواده هستند. اساسا شخصیت هنری به گونه ای است که می خواهد جلوه داشته باشد و در این مسیر دچار اصطحکاک می شود. رشد یک هنرمند با تعاملات و رشد اجتماعی در ارتباط است ولی نمی توان همه هنرمندان را مثل هم دانست؛ چراکه با هم تفاوت دارند.
او ادامه داد: ولی همه هنرمندان یک خانواده هستند هرچند که همدیگر را قبول نداشته باشند ولی در کنار یکدیگر است که می توانند قدرت داشته باشند و باید در پذیرش یکدیگر بکوشند و سعی در تکامل هم داشته باشند. باید سعی کنند همدیگر را قبول کنند و به هم احترام بگذارند. خیلی مهم است که یک جمع ۱۰۰ نفری کنار هم جمع می شوند و با هم خوشحال هستند. هنرمندان هم باید روزمرگی داشته باشند چراکه یک انسان سالم روزمرگی دارد و اینگونه می تواند به موفقیت برسد.
صبری تاکید کرد که هنرمندان باید با هم حرف بزنند و در ارتباط باشند.
او در همین راستا افزود: در هنر هم خبری هست و هم خبری نیست. هنرمند شغلش به وجود آورنده است و باید با خلاقیت کار کند و چیزی را به جامعه اضافه کند. وظیفه خانواده مجسمه سازان این است که به نمایشگاه های یکدیگر برویم و اگر از کار هم خوشمان نیامد نباید آن کار را جلوه ای از شخصیت خالق کار ببینیم و براساس آن قضاوت کنیم. باید با هنرمندان حوزه های دیگر نیز ارتباط داشته باشیم. اگر نظری درباره کار هنرمند دیگری داریم، باید تحلیل خود را بدون قضاوت، خشم و تمسخر بیان کنیم. باید همانند یک تشکل عمل کنیم و در کنار هم فعالیت کنیم. اصولا مجسمه سازان افراد پیشرویی هستند. ما در انجمن مسیر درستی را پیش می رویم و در کشور جایگاه خوبی به عنوان یک شاخه هنر داریم.
صبری ادامه داد: باید پختگی را در کنار هم تجربه کنیم وگرنه تنها می مانیم. ما باید نسلی باشیم که بیشتر هم را قبول داریم و اگر خواستیم از یکدیگر نقد کنیم یک لحظه مکث کنیم و خودمان را خالی نکنیم چون باعث آسیب وارد شدن به هنرمند مقابل می شویم. این گردهم آیی ما ارزشمند است و بعضی از رشته های هنری هنوز یک انجمن و تشکل ندارند چون که نمی توانند همدیگر را تحمل کنند. باید انتظاراتمان را تنظیم کنیم و همه چیز را در نظر بگیریم و همه چیز را از انجمن نخواهیم. با تضعیف انجمن به جایی نمی رسیم و باید افرادی متناسب با انتظارمان پیدا کنیم و آن را بیان کنیم. ما باید اتفاقات بدی که برایمان افتاده را با بزرگواری ببخشیم و هر عضو انجمن را به چشم عضوی از خانواده خود نگاه کنیم.
