خیزش های بزرگ از جنبش های کوچک حاصل می گردد.
جویبارانی باید جاری شود تا رودی حاصل آید.
نمایشگاه مجسمه های کوچک که اینک هشتمین دوره آن توسط انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران برگزار می شود گشایشی است بسوی آفرینش و ساخت آثاری در مقیاس بزرگتر. مجسمه های کوچک از نظر خلاقیت کم و کاستی نسبت به سایر آثار نداشته و مرحله ای اجتناب ناپذیر از جریان مجسمه سازی ایران می باشند.مجسمه های کوچک مقوله اندازه، کوچکی، بزرگی و مقیاس و رابطه فیزیکی و روانی بیننده است با اثر که آنرا با تسلط و از بالا مشاهده می نماید و به جهت موقعیت بیننده و تسلط وی بر اثر یک علاقه مندی لحظه ای و ضمنی و یک اکنونیت حاصل می گردد و کوچکی نفوذ می نماید واثر خود را در جان و دل بیننده می فشاند و این ویژگی مجسمه های کوچک است. مجسمه های کوچک فاصله و اندازه را کم کرده و با کوچکی خود را در زمان غرق و درک متفاوتی از زمان و مکان به ما ارائه می نمایند.مقیاس امری نسبی است و در اینجا مقیاس خود انسان است و بزرگی و کوچکی اثر نسبت به بیننده بعنوان نزدیکترین و معتبرترین مقیاس سنجش. مجسمه های کوچک حداقل سرمایه است که ما با آن آغاز میکنیم و در جهت خلاقیت و توسعه توانایی های خود و گشایش فضاهای وسیعترآنرا مورد استفاده قرار میدهیم.بدلیل محدودیت های کارگاهی و تولید و سیر صعودی هزینه های اجرایی و سایر محدودیت های موجود، تولید مجسمه های کوچک حضور موثرداشته و هنوز خودنمایی میکنند که به هرجهت باید جدی گرفته شوند.از طرفی دیگرمی توان اظهار نظر نمود که تاریخ ایران با مجسمه سازی چندان سرسازگاری نداشته است در دوران بعد از اسلام مجسمه سازی بیشتر در ابژه های کاربردی جلوه گرشده و در تاریخ صدساله گذشته گرایشات مدرنیستی به خود میگیرد و در چند دهه اخیر توجه به آفرینش مجسمه های مستقل و بزرگتر جلب می گردد.با نگاهی گذرا به روند فعالیت مجسمه سازی در ایران، مجسمه های کوچک و صغیره را می توان ذاتی مجسمه سازی ایران تلقی نمود که به صورت یک امکان و یک محدودیت همیشه مطرح بوده اند که امید است در پروسه ی جهانی شدن و دگرگونی های مقیاس و ظهور یک مقیاس جهانی مجسمه های کوچک وسیله ای باشد، هم برای بالندگی مجسمه سازی ایران و هم برای برون رفت از یک گرفتاری و تنگنای تاریخی و این موقعیت باید مورد توجه برگزار کنندگان نمایشگاه قرار گیرد.مجسمه های کوچک می تواند در یک مجسمه سازی جامع و به هم آمیخته معنی دار و موثر بوده و نقش واقعی خود را ایفا نمایند.یادآوری نکات زیر را ضروری می داند که:دقت در انتخاب آثار و داوری های آگاهانه و منصفانه و برقراری سمینار در جوار نمایشگاه به نظر نگارنده می تواند بسیار روشنگر و کمک کننده و چراغ راه آینده باشد. مجسمه های کوچک همانطوری که ذکر گردید به دلیل کوچکی و سهولت حمل و نقل و طیف وسیع علاقه مندان عام در جهان این امکان را می آفریند که نمایشگاه موجود به آسانی به دوسالانه ی بین المللی مجسمه های کوچک ایران تبدیل شود.توصیه می گردد اندازه ی تعیین شده برای آثار مورد بررسی دقیق تری قرارگرفته و زمان و مکان مشخص و ثابتی جهت نمایشگاه تعیین و همه ساله به موقع اعلام و در سر موعد اجرا گردد.شایسته است مطابق شان این فعالیت کاتالوگی با کیفیت هنری بالا چاپ و پخش تا بدین ترتیب فعالیت های انجام شده ثبت تاریخی شود به این امیدها :دل هر ذره که بشکافی آفتابی اندرون بینی.
بهروز دارش-20/05/1393
بیانیه هیات داوران
هیات داوران با سپاسگذاری از برگزاری مداوم نمایشگاه مجسمه های کوچک، آن را گام مهمی در گسترش قابلیت های متنوع هنر مجسمه سازی می داند.با توجه به تداوم نمایشگاه مجسمه های کوچک، هنگام توجه جدی تر به قابلیت مجسمه های کوچک و تبدیل آن به جریان موثر را یادآوری می کند.هیات داوران با در نظر قراردادن مفهوم«کوچک» از لحاظ مفهومی و ساختاری، به بررسی آثار پرداخت و پس از تبادل نظر کافی آثار ذیل را بدون رتبه بندی به شرح ذیل معرفی می کند:
علی حاجی مرادی
اعظم حسین آبادی
علی فخرایی
محل برگزاری: گالری های ممیز و زمستان خانه هنرمندان(شهریورماه 1393)
هیات انتخاب آثار: سارا روحی صفت- مجتبی موسوی- فخرالدین کاکاوند- فاطمه مجیدی- فرزین هدایت زاده
هیات داوری آثار: حمید شانس- سعید شهلاپور- کورش گلناری- فرشید مثقالی
برگزار کننده: کمیته نمایشگاهی
کمیته نمایشگاهی: سمیرا تفرج- علی داوری- ستاره سپهر- سعید شهلاپور- فخرالدین کاکاوند- محمدمروستی- فاطمه مجیدی
